Gaatjes vullen met praatjes (deel 2)
- ga naar artikel op LinkedIn -|
|
Mijn vorige blog ging over een halve vergelijking. Er wordt iets vergeleken, maar er is niet bij vermeld waarmee het wordt vergeleken. De kreet "Nu met 30% minder suiker" is hier een voorbeeld van. Ons brein vult deze zin automatisch aan. Bedenk zelf maar eens waarmee.
Ontbrekende referentie
Er zijn nog meer manieren om ons brein aan het werk te zetten. Zo kan bijvoorbeeld een uitspraak worden gedaan, waarbij niks specifieks wordt gezegd..
Stel je de volgende reclametekst eens voor: "Op sommige momenten in je leven, wil je eens wat anders ...", gevolgd door iets dat je dan moet doen of gebruiken. Er wordt niet gezegd wat dat moment dan zou moeten zijn en wat voor anders je dan zou willen. Het brein zal dat onmiddellijk willen aanvullen en komt vervolgens met een moment (en het daarbij behorende 'iets anders') op de proppen. En voilà, reclame-missie geslaagd!
Nominalisaties
Een nominalisatie is een proces of een handeling, die is omgezet in een zelfstandig naamwoord. Ambtelijke taal is vaak een mooi voorbeeld van het gebruik van nominalisaties. Een zin als: "Voor het aanvragen van subsidie is het invullen van bijgaand formulier noodzakelijk" komt ons niet vreemd voor. De nominalisaties heb ik onderstreept. Zonder gebruik van nominalisaties ziet de zin er als volgt uit: " Om subsidie aan te vragen, moet u bijgaand formulier invullen.". De eerste zin is niet fout, maar wat stroever en wellicht wat minder duidelijk.
Door een werkwoord vooraf te laten gaan door een lidwoord, wordt een werkwoord opeens een zelfstandig naamwoord. De actie wordt opeens een 'ding'. Het brein moet daardoor harder werken om te begrijpen wat er wordt bedoeld. Het moet immers de 'terug-vertaling' maken naar het proces. Het moge duidelijk zijn, dat hierdoor 'ruis' in de communicatie zal ontstaan.
Nominalisaties maken het ook gemakkelijk om - bewust of onbewust - cruciale informatie weg te laten. Een zin als "De beslissing is genomen" laat het proces van de besluitvorming achterwege: door wie is de beslissing genomen en op welke manier is dat gebeurd. Omdat het brein al een beeld heeft gevormd bij deze zin, zal de drang om hiernaar te vragen minder groot zijn. Ook kranten maken voor hun koppen gebruik van nominalisaties.
Past het in een kruiwagen
Een nominalisatie is eenvoudig te herkennen: elk zelfstandig naamwoord, dat iets beschrijft dat je NIET kan aanraken is een nominalisatie. Anders gezegd: alles dat niet in een kruiwagen past is een nominalisatie.
Een nominalisatie is eenvoudig zelf te maken: zet 'de' of 'het' voor een werkwoord of plaats er -atie of -ing achter en de nominalisatie is daar.
Voorbeelden: creëren, het creëren, de creatie; beslissen, het beslissen, de beslissing; onderwijzen, het onderwijs; invullen, de invulling; toekennen, de toekenning; argumenteren, de argumentatie enz.
Wat heb je hier aan?
Herken je dit? Hoe vaak gebruik jij nominalisaties? Is dat altijd nodig? Kan je de zin herformuleren door gebruik te maken van een werkwoord? Is het dan duidelijker?
Het woord nominalisatie is trouwens ook een nominalisatie. Of had je dat al bedacht?
Interessant?
Als dit artikel je iets over jezelf heeft geleerd, als je een vraag hebt of als er een ander onderwerp is, waar je meer over wilt weten, laat dan een bericht achter in het commentaarveld op LinkedIn.
Vind je nog veel meer rondom dit thema interessant, dan is onze NLP Opleiding wellicht iets voor jou.
(Foto Credits RgbStock`)