Perfect
- ga naar artikel op LinkedIn -|
|
Ik weet niet of het echt zo is, maar het valt mij op, dat de laatste tijd het woord 'perfect' in steeds meer reclames wordt gebruikt.
De perfecte zus-en-zo
Zonder merken te (willen) noemen schieten de volgende mij te binnen: de perfecte cappuccino. Er is een koffiemerk, dat claimt de perfecte cappuccino te bieden. En dat gewoon in één zakje.
Er is een watermerk dat het volgende beweert: "Het moet gewoon perfect op smaak zijn. De kleinste details moeten kloppen. Tot in de puntjes. [...], perfect op smaak".
Let er maar eens op, als de STER zijn blokje reclames uitzendt, hoe vaak het woordje 'perfect' dan valt. Er zijn zelfs merken, die het woord in hun merknaam hebben staan. En nee, ik zeg niet welke.
Ik heb hier moeite mee. Het suggereert dat er één perfecte versie van zus-en-zo bestaat. Het suggereert dat al het andere niet goed (genoeg) is. Het dringt bij mij de vraag op of er wel zoiets bestaat als perfectie?
Perfectie bestaat niet
Bestaat perfectie? In mijn ogen niet. Er is altijd wel iets dat nóg beter kan. Voor de techneuten onder ons: de spiegel van de Hubble-telescoop is zo precies geslepen, dat deze een afwijking heeft die neerkomt op een afwijking van 1 millimeter op 240 kilometer. Een perfecte spiegel? Jammer, net niet. Het kan altijd beter! Voor de niet-techneuten onder ons: waarom is het nodig dat al die perfecte fotomodellen nog steeds worden gefotoshopt? Inderdaad, er is altijd wel iets te verbeteren. Maar dat wil nog helemaal niet zeggen, dat het niet goed is.
Daarnaast is 'perfect' ook meestal onderhevig aan smaak. Wat de één geweldig vindt, dat vindt een ander waardeloos. Wat de één mooi vindt, vindt een ander afschuwelijk, Wat de één lekker vindt, vindt de ander vies. Er zijn zoveel smaken als er mensen zijn. Dus wat of wie bepaalt dan wat er 'perfect' is en wat niet. Tik 'perfecte cappuccino' maar eens in Google in. Resultaat: 302.000 hits en een hele berg afbeeldingen die er allemaal anders uit zien.
Ik wil toch perfectie
De adder onder het gras zit hem er in, dat als je gaat geloven dat er zoiets bestaat als 'perfect', je er ook naar gaat streven om deze perfectie te bereiken. En niks anders is dan nog goed genoeg. Maar welk kopje cappuccino wil jij dan voorgeschoteld krijgen? Nog even afgezien van hoe deze moet smaken? Ik zou er keuze-stress van krijgen om eindeloos te zoeken naar perfectie. Want hoe weet ik nou welk kopje 'perfect' is.
Natuurlijk staat het kopje cappuccino model voor al die andere zaken in ons leven, waarvan ons wordt voorgehouden, dat we op zoek moeten naar perfectie. Werk, relatie, kinderen, huis, auto, vakantie, kleding, eten, lichaam, vrienden en nog veel meer moeten allemaal perfect zijn en het liefst in één keer. En vooral laten zien op alle socials wat voor perfect leven we hebben.
Vraag je nu nog eens af waar burn-out vandaan komt, waarom jonge meisjes zich uithongeren, waarom mensen zich niet goed genoeg voelen, waarom stress zo enorm toeneemt in deze maatschappij en waarom we voedsel weggooien omdat het 'er niet mooi uitziet'. Het is te eenvoudig om dat allemaal toe te schrijven aan 'perfect', maar het zou toch al helpen, als we genoegen kunnen nemen met 'goed genoeg'.
Wat kan je hiermee
We worden gebombardeerd met perfectie. Het perfecte gezin, de perfecte vakantie, de perfecte auto, de perfecte kinderen, de perfecte vader (de moeder was al een tijdje perfect), de perfecte baan, het perfecte huis (liefst met garage) en ga zo maar door. Je wordt er moe van. Ga gewoon eens voor 'goed genoeg'. Dat scheelt heel veel stress en is waarschijnlijk niet slechter dan perfect. Toch?
Interessant?
Als dit artikel je iets over jezelf heeft geleerd, als je een vraag hebt of als er een ander onderwerp is, waar je meer over wilt weten, laat dan een bericht achter in het commentaarveld op LinkedIn.
(Foto Credits FreeImages)